خوشا مستی و عشق نازنینی از مشتاق اصفهانی غزل 307

1 خوشا مستی و عشق نازنینی نه آئینی نه کیشی و نه دینی

2 حذر کن ای زبردست از ضعیفان که دستی هست در هر آستینی

3 ره ما تیره و هر گام صد چاه نه راه پس نه چشم پیش‌بینی

4 چه آسوده است آن کز خلق گیتی نه مهری در دلش باشد نه کینی

5 مکن از دیدنت منعم چه باشد زیان خرمنی از خوشه چینی

6 نمیگردد شراب انگور صدسال اگر در خم نماند اربعینی

7 وفا تخمیست در آب و گل ما نروید این گیاه از هر زمینی

8 بیاساقی که مستی کیش عشق است برو زاهد چه دنیائی چه دینی

9 شود تا نقش بروی اسم اعظم کجا شایسته باشد هر نگینی

10 نه راهی در درون پرده مشتاق نه کس را از برون علم‌الیقینی