ای خوش آن سروری که از ناموس از سلیم تهرانی غزل 686

1 ای خوش آن سروری که از ناموس چتردار خود است چون طاووس

2 عار آید ز لاف، مردان را پر ندیده کسی به تاج خروس

3 پاسبان خودند آگاهان هم چراغ است لاله، هم فانوس

4 باز ذوق هوای ابر آورد بط می را به جلوه چون طاووس

5 رغبت طبع را برانگیزد گردن شیشه، همچو ساق عروس

6 عشق باشد سلیم در دل من باده در شیشه، شمع در فانوس