خوشا بادی که ره سوی تو گیرد از جامی غزل 94

1 خوشا بادی که ره سوی تو گیرد چو بر تو بگذرد بوی تو گیرد

2 چو با روی تو گل گردد معارض بنفشه جانب روی توگیرد

3 فتد صد رخنه ام در قبله جان به هر چینی که ابروی تو گیرد

4 دلم سرحلقه عشاق گردد چو جا در حلقه موی تو گیرد

5 کمانت را نیارد کس کشیدن مگر قوت ز بازوی تو گیرد

6 دلم را باز ده ای سست پیمان که ترسم پیش تو خوی تو گیرد

7 امید از خان و مان برداشت جامی که خانه بر سر کوی تو گیرد