گو خلق بدانید که دلدار من از کمال خجندی غزل 236

1 گو خلق بدانید که دلدار من این است معشوق ستمکار جفاکاره من این است

2 محبوب من و جان من و همنفس من خویش من و پیوند من و بار من این است

3 بوی سر زلفش به من آرد همه شب باد از همنفسان یار وفادار من این است

4 من خاک رهم بلکه بسی کمتر از آن نیز در حضرت او قیمت و مقدار من این است

5 تنواخت به نیر دگری کشته خود را از غمزه صید افکنش آزار من این است

6 با آنکه طبیب است شود شاد به دردم داند که دوای دل بیما من این است

7 گویند کمال از پی او چند گنی جان تا هست ز جانم رمقی کار من این است