1 آب گو بگذر ز سر این خانه را وقت شد، ویران کن این ویرانه را

2 صوفیان مستند و زاهد بی خبر از که پرسم من ره میخانه را

3 شعله ی شمع است کاتش زد بجمع خواجه گر سوزد چه غم پروانه را

4 مست آن بزمم که مستانش کنند ز آب شمشیر تو پر پیمانه را

5 عشق نوبت میزند بر بام قصر کز هوس خالی کنید این خانه را

6 آشنایی حلقه بر در میزند کیست تا بیرون کند بیگانه را

7 خطبه میخواند بنام دوست عشق ای خرد کوتاه کن افسانه را

8 عشق با دیوانگی! حاشا نشاط عشق عاقل میکند دیوانه را