نهال گلشن دل نخل نو رسیدهٔ از محتشم کاشانی غزل 91

1 نهال گلشن دل نخل نو رسیدهٔ اوست بهار عالم جان خط نودمیدهٔ اوست

2 ز چشم او به نگه کردنی گرفتارم که از نهفته نگه‌های برگزیدهٔ اوست

3 ز شیوه‌های خدا آفرین او پیداست هزار شیوهٔ نیکو که آفریده اوست

4 به دست تنگ قبائی دلم گرفتار است که هر که راست دلی حبیب جان دریدهٔ اوست

5 ازو کشنده تر است آن سیاه نا پروا که چشم باده کش سرمهٔ ناکشیدهٔ اوست

6 چو میروی پی صیدی هزار گونه شتاب نهفته در حرکت‌های آرمیدهٔ اوست

7 به باغ او نروی ای طمع به گل چیدن که زیب گلشن خوبی گل نچیدهٔ اوست

8 محل یار فروشی فغان که یاد نکرد ز محتشم که غلام درم خریدهٔ اوست