گلستانی که هر برگ گلش را از قاآنی قطعه 123

1 در همایون ساعتی فرخنده چون عهد شباب در بهین روزی چو روز وصل خوبان دیریاب

2 در مبارکتر دمی‌کز اتصالات سعود تا ابد در عرصهٔ‌ گیتی نبینی انقلاب

1 روز می و وقت عیش وگاه سرورست یار جوان می ‌کهن خدای غفورست

2 میل و سکون شوق و صبر ذوق و تحمّل شعله‌و خس‌برق و دشت‌سنگ و بلورست

1 الا ای خمیده سر زلف دلبر که همرنگ مشکی و همسنگ‌گوهر

2 چو فخری عزیز و چو فقری پریشان چو کفری سیاه و چو ظلمی مکدر