منت خدای را که من از ملک‌الشعرا بهار قطعه 503

ملک‌الشعرا بهار

شعربعدی

1042 / 503

شعر قبلی

خانه / ملک‌الشعرا بهار / قطعات ملک‌الشعرا بهار / قطعه شماره 503

1 منت خدای را که من از نسل برمکم بتوان شمرد جد و پدر تا فرامکم

2 جز خاندان حیدر کرار در جهان یک خانواده نیست به تعظیم‌، هم تکم

3 در ملک خویش و در همه آفاق‌، مشتهر بر خانوادهٔ خود و بر خود مبارکم

ملک‌الشعرا بهار

شعر شعر کهن قطعه ملک‌الشعرا بهار

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از ملک‌الشعرا بهار

1 به کام من بر یک چند گشت گیهان بود که با زمانه مرا عهد بود و پیمان بود

2 هزار دستان بد در سخن مرا و چو من نه در هزار چمن یک هزاردستان بود

1 «‌دل آن ترک نه اندر خور سبمبن‌بر اوست سخن او نه ز جنس‌لب چون‌شکر اوست‌»

2 بینی آن‌ زلف که‌ سیسنبر و سوسن‌، بر اوست دل من فتنه برآن سوسن و سیسنبر اوست

1 گویی علامت بشر اندر جهان‌، غم است آن کس که غم نداشت نه فرزند آدم است

2 شاعر پیمبری است خداوند او شعور کاو از خدای خویش همه روزه ملهم است

شعربعدی

1042 / 503

شعرقبلی