1 بار خدایا ز مرگ منت چه آید بی گنهان را ز غم مکش که نشاید

2 خامشی خویش خوار داری لیکن خامشی من ترا همی نکزاید

3 تا تو یکی ره بسوی من نگرائی هیچ سعادت بسوی من نگراید

4 گر بر تو دست من رسد عجبی نیست آنکس کو می خورد تنش برباید

5 آمده نوروز و شعر باید نیکو چو نان کز طبع زنگ غم بزداید

6 طبعی باید گشاده شعر نکو را جز سخنان تو طبع می نگشاید

7 گرت بکار است شعر نیک سخنگوی خامش باش ارت شعر نیک نیاید؟