1 خدایگانا نزدیک شد که صبح ظفر زظل گوهر چترت شود سیاه وسفید

2 ایا وجود ترا فیض جود واهب کل به عمر ملک سلیمان و نوح داده نوید

3 تویی که سایه عدلت چنان بسیط شده که رخنه کردن آن مشکل است برخورشید

4 نهیب رزم تو بگسست جوشن بهرام شکوه بزم تو بشکست بربط ناهید

5 شود چو غنچهٔ گل چاک ترک دشمن تو گرش به نام تو بر سر زنند خنجر بید

6 برد یمین ترا سجده خامهٔ تقدیر دهد یسار ترا بوسه خاتم جمشید

7 بدان خدای که خورشید آسمان را داد جوار سکنهٔ بهرام و حجرهٔ ناهید

8 بدان خدای که در کارگاه صنعت کرد رخ سیاه مه از نور آفتاب سفید

9 که در مفارقت بازگاه چون فلکت مرا ز سایه به خورشید عمر نیست امید