الهی مرا چون سرای سپنج
- 1
- 2
- 3
- 4
1 الهی مرا چون سرای سپنج سرانجام باید بغیری سپرد
2 ازین منزلم اندک اندک مبر که خوش مرد آنکو بیکبار مرد
3 نخواهم حیاتی که مر شخص را گر انسان بود زنده نتوان شمرد
4 سعادت رفیق کسی کرد حق که او را ز گیتی بیکبار برد
1 الهی مرا چون سرای سپنج سرانجام باید بغیری سپرد
2 ازین منزلم اندک اندک مبر که خوش مرد آنکو بیکبار مرد
3 نخواهم حیاتی که مر شخص را گر انسان بود زنده نتوان شمرد
4 سعادت رفیق کسی کرد حق که او را ز گیتی بیکبار برد
دیدگاه‌ها **