برو با ما صلاح و زهد مفروش از همام تبریزی غزل 117

1 برو با ما صلاح و زهد مفروش که من پندت نخواهم کرد در گوش

2 ملامت آتش دل می‌کند تیز به آتش کی نشیند دیگ را جوش

3 شما را سلسبیل و حوض کوثر مرا آب حیات از چشمه نوش

4 مرا امروز با سر عشق‌بازی‌ست که در پای خیالت داشتم دوش

5 من خاکی که باشم کآسمان را همی‌زیبد مه تابان در آغوش

6 اگر سر خاک پایت را بشاید کشیدن بار باشد بر سر دوش

7 شکایت داشتم از دوست بسیار چو آمد شد حکایت‌ها فراموش

8 نظر کردن به رویت چون توانم که چون بویی شنیدم رفتم از هوش

9 به گویایی نشد کس محرم دوست قناعت کن به بینایی و مخروش

10 همام افسانه عشقش مکن فاش زفان حال خود گوید که خاموش