برو، ای نرگس رعنا، تو از هلالی جغتایی غزل 188

1 برو، ای نرگس رعنا، تو باین چشم مناز ناز را چشم سیه باید و مژگان دراز

2 از گل و لاله چه حاصل؟ من و آن سرو که هست همه شوخی و کرشمه، همه حسن و همه ناز

3 آتشین روی من آرایش بزمست امشب برو، ای شمع، تو در گوشه خجلت بگداز

4 ای خوش آن دم، که تو از ناز، سوی من آیی! خیزم و بر کف پای تو نهم روی نیاز

5 ای که مهمان منی، ساغر و مطرب مطلب هم باین سوز دل و ناله جان سوز بساز

6 تو گل روی زمینی و مه اوج فلک همه حیران جمالت ز نشیب و ز فراز

7 ای شه حسن، باحوال هلالی نظری که منم بنده مسکین، تو شه بنده نواز