1 معطّرست جهانی ز باد نوروزی چه باشد ار شب وصلت مرا شود روزی

2 دلم به دولت وصلت رسید و می خواهم که آن سعادت و بختم شود به نو، روزی

3 منم که سوخته بر آتش شب هجران به حال من نکنی رحمتی ز دل سوزی

4 دلم بدوز نگارا به تیر غمزه شوخ که شهرتی بودش دایماً به دلدوزی

5 به عشق وصل تو جان سوختم چو پروانه که شمع روی تو بس می کند دلفروزی

6 جهان نکرد وفا با کسی و مشهورست ولی وفا تو مگر از جهان بیاموزی