دهد مرغ دلم را عزم پرواز از سلیم تهرانی غزل 678

1 دهد مرغ دلم را عزم پرواز درای ناقه همچون زنگ شهباز

2 دلم وقت تپیدن های شوقت دهد همچون جرس از سینه آواز

3 مجو ناسازی از ما، زان که باشد تن چون موی ما ابریشم ساز

4 کند مرغ دلم از ناتوانی به بال دیگران چون تیر پرواز

5 مگر بر داغ دوری خراسان نهم مرهم سلیم از سیر شیراز