1 دهد به ذره چو خورشید آب و تاب، سخن مباد آن که کسی را کند خراب، سخن

2 طلسم غم که شکستی؟ اگر ز حلقه ی گوش نمی گذاشت سر پای در رکاب سخن

3 مرا دماغ حدیث بهشت و دوزخ نیست گه از شراب کنم، گاهی از کباب سخن

4 سر بریده نگوید سخن، چه عقل است این ز راز چرخ مپرسید از آفتاب سخن

5 اگر زبان خموشان این چمن دانی بود تبسم هر غنچه یک کتاب سخن

6 حدیث لعل تو کوته نمی شود، چه عجب اگر دراز شود در سر شراب سخن

7 ز وصف آن گره زلف بر زبان سلیم چو حرف لال درآید به پیچ و تاب سخن