دهی شراب که بر نغمه رباب خورم از جامی غزل 663

1 دهی شراب که بر نغمه رباب خورم چو من خراب ربابم چرا شراب خورم

2 دهم به تشنه لبان کاسه شراب و دهان کنم ز گوش و می از کاسه رباب خورم

3 سفال دردی مستان عشق ازان می به که از خم فلک و جام آفتاب خورم

4 مرا چه حاجت بزم کسان چنین که مدام ز خون دیده شراب و ز دل کباب خورم

5 ز وعده تو چه حاصل که تشنگی نبرد به جای آب فریبی که از سراب خورم

6 مگو که می برهاند تو را ز تلخی هجر که بی لب تو نه می بلکه زهر ناب خورم

7 ز بس که تشنه لبم بی لب تو چون جامی شراب را چو به دستم فتد چو آب خورم