کمال‌الدین اسماعیل

دختران سخن که از کمال‌الدین اسماعیل قطعه 210

قطعه 210 ام از 1618 قطعات

خانه / کمال‌الدین اسماعیل / قطعات کمال‌الدین اسماعیل / قطعه شماره 210

1 دختران سخن که دارمشان در نهان خانۀ دماغ بزور

2 از طریق مثل به چشم خرد نور بینائیست و دیدۀ کور

3 گر برمشان بنزد این مردم که زنا اهلیند همچو ستور

4 بر گشاده دهان بکینه چو مار تنگ بسته میان به حرص چو مور

5 فیصل کارشان بروت و دماغ حاصل الامرشان همه شر و شور

6 دانک بر رسم جاهلیّتشان کرده باشم بزندگی در گور

کمال‌الدین اسماعیل

شعر شعر کهن قطعه کمال‌الدین اسماعیل

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از کمال‌الدین اسماعیل

1 نرگس که دلش هوای ساغر دارد بادی ز نشاط و لهو در سر دارد

2 در دست عصا زمدّد تر دارد کوری بنشاطست مگر زر دارد

1 رخی چنان که ز خورشید و ماه نتوان کرد خطی چنان که ز مشک سیاه نتوان کرد

2 چگونه بوسه توان زد برای رخ نازک که از لطیفی در وی نگاه نتوان کرد

1 دلم هر شب از عشق چندان بنالد که از آه او چرخ گردان بنالد

2 ندانم چه بیماریست این که جانم ننالد ز درد و ز درمان بنالد

شاعر شعر دختران سخن که دارمشان کمال‌الدین اسماعیل می باشد.

این شعر در قرن 7 سروده شده است.

قالب شعر دختران سخن که دارمشان قطعه است

این شعر در دسته‌بندی اجتماعی, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن اجتماعی, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

1618 / 210

شعرقبلی