گیرد قدر عنانش و بوسد قضا از ادیب صابر قطعه‌ 11

1 بهار لاله رخساری نگار سرو بالایی گل و شمشاد زلفینی مه و خورشید سیمایی

2 نگار و مه تو را خوانم، بهار و گل تو راگویم که اینها عالم آرایند و آنها را تو آرایی

1 آزر و مانی که صورتهای دلبر کرده اند نی رخ چون ماه و نی زلف چو عنبر کرده اند

2 عنبرین گیسوی و مه دیدار آن دلبر مرا بی نیاز از صورت مانی و آزر کرده اند

1 جور از این برکشیده ایوانست که بر او مشتری و کیوانست

2 دم سردی که برکشد مردم هم از این برکشیده ایوانست