بیار از آن لبِ از حکیم نزاری قهستانی غزل 1094

1 بیار از آن لبِ شیرین‌تر از شکر بوسه بده ز حقه ی لعل پر از گهر بوسه

2 به دوست کامی می در ده و چنان می خور که می‌رسد متعاقب به یک دگر بوسه

3 گر از لبِ تو به یک بوسه رخصتی یابم هزار بوسه کنم مستزاد بر بوسه

4 نخواهم از تو دگر صورتی مگر معنی ندارم از تو دگر وایه‌ای مگر بوسه

5 بیار بوسه منه خوانِ خوردنی که بود تفاوتی ز شکر پیره تا شکر بوسه

6 می رحیق چرا بر هلالِ ابروی دوست ننوشم و نخورم از لب قمر بوسه

7 از این دو نیست برون گرچه هر دو با هم نیست دوای دردِ نزاری می است اگر بوسه