1 آلودهٔ منت کسان کم شو تا یک شبه در وثاق تو نانست

2 راضی نشود به هیچ بد نفسی هر نفس که از نفوس انسانست

3 ای نفس به رستهٔ قناعت شو کانجا همه چیز نیک ارزانست

4 تا بتوانی حذر کن از منت کاین منت خلق کاهش جانست

5 زین سود چه سود اگر شود افزون در مایهٔ نفس نقص نقصانست

6 در عالم تن چه می‌کنی هستی چون مرجع تو به عالم جانست

7 شک نیست که هرکه چیزکی دارد وانرا بدهد طریق احسانست

8 لیکن چو کسی بود که نستاند احسان آنست و سخت آسانست

9 چندان که مروتست در دادن در ناستدن هزار چندانست