1 مطلع حسن جمال است آفتاب روی دوست حسن مطلع بین که در مطلع حدیث روی دوست

2 آن خط از رحمت به خط سیر آمد آبتی از زبان بیدلان تفسیر این آبت نکوست

3 ورد صبح و ذکر شامم وصف آن رویست و مو این چه میمون صبح و شام و این چه زیا روی و موست

4 دل که چون گونیست در میدان عشق آشفته حال گر بچوگان نسبت زلفت کند بیهوده گوست

5 سر بلندی بین که باز از دولت رندی مرا بر سر دوشی که دی سجاده بود امشب سبوست

6 بی لبت گر شد لبالب ساغر از اشکم رواست اولین چیزی که رفت اندر سر می آبروست

7 هر حریفی بیخود از می وز لب ساقی کمال اهل مجلس سر بسر مست می و او مست دوست