1 گشته جور محمد نبی خسته جگر که خورند از غم او بنده آزاد افسوس

2 عاقبت غمکده هستی او را چون سیل آب شمشیر فنا کند ز بنیاد افسوس

3 از تسیم ستم و صرصر بیداد سپهر خرمن هستی او شد همه بر باد افسوس

4 از جفائی که بر او رفت برآمد هر سو از زن و مرد از آن شدت بیداد افسوس

5 خواست از خاطر شاد دریغ بر فلک رفت ز ویرانه و آباد افسوس

6 کشته چون گشت برآمد ز غمش یاران را از دل خسته و از خاطر ناشاد افسوس

7 کلک مشتاق رقم کرد پی تاریخش از محمدنبی آن گشته بیداد افسوس