گر شاه زمانه ای وگر دستوری از قاسم انوار رباعی 42

1 نمی دانم چه افتادست قسمت از قدر ما را کزین درگاه می رانند دایم دربدر ما را

2 ازین معنی چه دلشادم، قرین دولت افتادم ازین معنی که شد همراه ماهی در سفر ما را

1 سخنی می رود به صدق و صواب جان عالم تویی، به جان دریاب

2 جمله ذرات رو بدان سویند که تویی جمله را ملاذ و مآب

1 امروز بهرحال به از دی و پریرست عالم همه پر عنبر سارا و عبیرست

2 آفاق عبیر بیز شد، آخر چه ظهورست؟ یا نور تجلی که ز سلطان نصیرست