1 گر مه ز درت کلاف زرین اندوخت ور چرخ قبای کحلی از جود تو دوخت
2 ور آتش تیغت دو جهان درهم سوخت آئین بزرگیت بباید آموخت
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 نه چو رخت ماه سخنگو بود نه چو قدت سرو سمن بو بود
2 سرو بنا از بر چشمم مرو سرو همان به که بر جو بود
1 چنین شنیدم از آیندگان فصل بهار که کاروان صبا می رسد ز حد تتار
2 با باغ مژده رسانید دوش پیک سحر که می رسد دو سه اسبه سپاه فصل بهار
1 چشم تر کن به فراق من مسکین ای ماه که جهان را ز سرشکم بلغ السیل ز ماه
2 به وداع من بیچاره برنجان قدمی که فدای قدمت باد دلم بی اکراه
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **