گر چو سندان بود از ابن یمین فریومدی قطعه‌ 152

1 گر چو سندان بود ترا دندان چون کهن شد ز دردمندانست

2 در جوانی مرا چو سندان بود آنچه دندان و وزن دندانست

3 وین زمانم که نوبت پیری است ضعف دندان و وهن حمدانست

4 گر یکی ناتوان شود چه عجب چند کارم کند نه سندانست