گرت بخت یارست از حکیم نزاری قهستانی غزل 1220

1 گرت بخت یارست فرمان بری چو فرمان بری از بلا جان بری

2 چو در خود شوی گم به مقصد رسی چو ره پیش گیری به پایان بری

3 چو خواهی که پایِ ملخ هم چو مور ره آورد پیشِ سلیمان بری

4 به خدمت کمربست باید چو مور وگرنه چه خیزد ز طرلان بری

5 مگر تحفه آن جا بری جانِ پاک وگرنه چه دیگر به جانان بری

6 دوایِ تو دردست در درد پیچ که بی درد کی ره به درمان بری

7 بر آنی که بار ِمظالم به حشر به سر بر از آن عَقبه آسان بری

8 توانی به سر برد آن جا اگر به یک دست از این جا دو سندان بری

9 بسا دستِ حسرت به سر بر زنی اگر عمر برخود به تاوان بری

10 مگر ز آتشِ سینه و آبِ سر دل و دیده گریان و بریان بری

11 نزاری ز مردانِ حق شرم دار که با نامِ خود نامِ ایشان بری

12 ز خود پای ننهاده بیرون هنوز کجا پی به اسرارِ مردان بری