1 ز عشق تو نهانم آشکارست ز وصل تو نصیبم انتظارست

2 ز باغ وصل تو گل کی توان چید که آنجا گفتگوی از بهر خارست

3 ولی در پای تو گشتم بدان بوی که عهدت همچو عشقم پایدارست

4 دلم رفت و ز تو کاری نیامد مرا با این فضولی خود چه کارست

5 چو گویم بوسه‌ای گویی که فردا کرا فردای گیتی در شمارست

6 به بند روزگارم چند بندی سخن خود بیشتر در روزگارست

7 به عهدم دست می‌گیری ولیکن که می‌گوید که پایت استوارست

8 ترا با انوری زین گونه دستان نه یکبار و دوبارست و سه بارست