ز آنها که خبث باطن از ابن یمین فریومدی قطعه‌ 124

1 ز آنها که خبث باطن ایشانت ظاهرست ابن یمین مرنج که بدشان سرشت و خوست

2 گر طعنه ئی زنند بر اشعار عذب تو اینفرقه عوام که بعضی نه خاص اوست

3 درهم مشو که بیهنر از غایت حسد بر اهل فضل در همه ابواب عیبجوست

4 خواهند تا چو طوطی طبعت شکر فشان گردند لیک مغز شناسد خرد ز پوست

5 هر چند هست تازه و تر سبزه دمن هرگز کجا چو سرو سهی بر کنار جوست

6 گو یکتن از تمامت حساد بد گهر کاو راز صد سخن که بگوید یکی نکوست

7 خاقانی فصیح درین یکدو بیت نغز گفتست بشنوید که او بس لطیف گوست

8 خاقانی آنکسان که طریق تو میروند زاغند و زاغ را روش کبک آرزوست

9 گیرم که مار چوبه کند تن بشکل مار کو زهر بهر دشمن و کو مهره بهر دوست