1 ز حریم کعبه کمتر نبود کنشت ما را که ز شوق او نمانده، سر خوب و زشت ما را

2 ز کجا شنیده یارب که غبار کوی یاریم کند آن کسی که نسبت به گل بهشت ما را

3 به اسیری ام برد خط چو شوم ز زلف آزاد خط بندگی برآمد، خط سرنوشت ما را

4 به بهار باغبانم مسپار گو به دهقان نتوان چو مرغ راندن ز چمن به کشت ما را

5 نه سر نوای بلبل، نه دماغ نکهت گل دل خوش جهان نبیند که چنین سرشت ما را!

6 مطلب سلیم از ما، خبری ز دین و دنیا که به حال خود زمانی غم او نهشت ما را