ز آتش عشق تو چون خاک از امیرعلیشیر نوایی غزل 252

1 ز آتش عشق تو چون خاک شود منزل من علم قبر بود شعله دود دل من

2 رنگ از خون دل و آب ز پیکان تو یافت غنچه های غم و محنت که دمد از گل من

3 تیغ بر غیر زنی تا شوم از غصه هلاک روح بخش دگران میشوی و قاتل من

4 مشکل من دهن تست پی دشنامم تا دهن وا نکنی حل نشود مشکل من

5 بهر می ساکن میخانه شدم بوده مگر از می و خاک در میکده آب و گل من

6 کرده سر خیل خرابات مرا پیر مغان که شد آن مغبچه مست مه محفل من

7 تا به فکر دهنش کم شدم ای فانی نیست یک قدم بیش سوی ملک فنا منزل من