1 ز دشمنی بمنت، روزگار نگذارد که ظلم گلچین، گل را بخار نگذارد

2 تو ساده لوحی و، اغیار در کمین که تو را کنند رام، مگر روزگار نگذارد

3 به اختیار، دل از وی چگونه برگیرم؟! که عشق او بکسی اختیار نگذارد!

4 خیال تو به بدل دوش میگذشت آذر دعا کنیم که فصل بهار نگذارد