ز جنس مردمان مشمار خود را
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 ز جنس مردمان مشمار خود را گرت یزدان زری دادست و زوری
2 هنر باید چه روباهی چه شیری خرد باید چه قارونی چه عوری
3 ز خشم غالب و از حرص با برگ همین دارند هر ماری و موری
4 ز اسب و تخت تو رشکم نیاید نه من همچون توام کری و کوری
5 چه رشک آید از آن چیزم که گردون اگر پیش آردت تلخی و شوری
6 از این داغی بماند یا دریغی وزان دودی برآید از تنوری
7 چو بر تختی جمادی بر جمادی چو بر اسبی ستوری بر ستوری
دیدگاه‌ها **