ز خورشید جمال عالم آرا از اسیری لاهیجی غزل 29

1 ز خورشید جمال عالم آرا جهان پر شد ز انوار تجلی

2 جهان شیدای حسنش گشت یکسر چه حسنست و چه رویست این تعالی

3 بخود از حسن یارم جلوه کرد نقوش غیر شد زان جلوه پیدا

4 درون پرده هر ذره حسنش چو خورشید جهان تابست هویدا

5 که تا کفار ره یابند بایمان نقاب زلف از رخسار بگشا

6 بهر جا رو کند عاشق مهیاست خرابات و می و شاهد در آنجا

7 ز قید خود اسیری باش آزاد ببزم وصل مطلق بیخودی آ