ز جان بیقرار آتش از اقبال لاهوری پیام مشرق 143

1 ز پیش من جهان رنگ و بو رفت زمین و آسمان و چار سو رفت

2 تو رفتی ای دل از هنگامهٔ او و یا از خلوت آباد تو او رفت

1 بیا با شاهد فطرت نظر باز چرا در گوشهٔ خلوت گزینی

2 ترا حق داد چشم پاک بینی که از نورش نگاهی آفرینی

1 سائلی مثل قضای مبرمی بر در ما زد صدای پیهمی

2 از غضب چوبی شکستم بر سرش حاصل دریوزه افتاد از برش

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران