1 من ای دانشوران در پیچ و تابم خرد را فهم این معنی محال است

2 چسان در مشت خاکی تن زند دل که دل دشت غزالان خیال است

1 دل بیباک را ضرغام رنگ است دل ترسنده را آهو پلنگ است

2 اگر بیمی نداری بحر صحراست اگر ترسی بهر موجش نهنگ است

1 سبز بادا خاک پاک شافعی عالمی سر خوش ز تاک شافعی

2 فکر او کوکب ز گردون چیده است سیف بران وقت را نامیده است

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران