ز سر آب حیاتم می آگهی از امیرعلیشیر نوایی غزل 140

1 ز سر آب حیاتم می آگهی آورد به کوی میکده خضرم به همرهی آورد

2 چنان که کشتی سایل سپهر بین ز هلال ببزم دردکشان ساغر تهی آورد

3 می صبوح کشان جان به باد خواهم داد که بوی دوست نسیم سحرگهی آورد

4 چه میکده است که درد سفال او در سر گدای را هوس افسر شهی آورد

5 برهن خرقه اگر عاقلی بیا می نوش که شیخ جانب دیرش ز ابلهی آورد

6 چو خورد باده به خرگاه ماه من ناهید ز بهر بزم وی آهنگ خر گهی آورد

7 کمند زلف تو عشاق را به سلسله بست به یک گره سوی ما رو به کوتهی آورد