ز آشنایان آن قدر رنج و الم دیدم که نیست از نوایی مقطع 1

1 دل کز غمت آرام نباشد برم او را تا چند بکویت برم و آورم او را

2 زاغی که کند گاه جنون میل نشستن بر فرق بود طعمه ز زخم سرم او را

1 می آینه گون صاف و قدح آینه فام است جز عکس رخ یار درو دان که حرام است

2 چو ساقی مهوش قدحت عشوه‌کنان داشت تقوی چه حکایت بود و زهد کدام است؟

1 تو خوب و خلق تو خوب و تکلمت هم خوب نبرده چون تو بخوبی کسی به عالم خوب

2 به حسن به ز پری آدمی گری برتر نگشته مثل تو پیدا ز نسل آدم خوب