از زخم خود و درد من ای رشک پری از غزنوی رباعی 169

1 ای راحت روح و رامش تن وصل تو طرب فزای و شیون

2 بر بوی لب تو عقل سر مست وز رنگ رخ تو خانه گلشن

1 اکنون که تر و تازه بخندید نوبهار ما و سماع و باده رنگین و زلف یار

2 بی زلف یار و باده رنگین و بی سماع خود آدمی چگونه زید وقت نوبهار

1 آفتاب رای صاحب تخت بر جوزا نهاد افسر پیروز بختش روی بر بالا نهاد

2 در دریای خداوندی ابو نصر احمد آنک موکب بخت ابد بر منکب جوزا نهاد