از سایه ی تو سبز سر خاک من از سلیم تهرانی غزل 236

1 از سایه ی تو سبز سر خاک من بس است لوح مزار فاخته، سرو چمن بس است

2 شیرین! ز غیرت شکر این پیچ و تاب چیست پرویز گو مباش، ترا کوهکن بس است

3 میلم دگر به حسن سیاه و سفید نیست شوق بنفشه و هوس یاسمن بس است

4 خلوت چه احتیاج بود عزلت مرا؟ فانوس وار، خلوت من پیرهن بس است

5 در غربت از وجود خود آزار می کشیم ما را همین نمونه ز خاک وطن بس است

6 بیگانه باش گو همه عالم به من سلیم چون خامه آشنایی من با سخن بس است