از زلف تو داریم پریشانی از حزین لاهیجی غزل 184

1 از زلف تو داریم پریشانی خود را وز آینه ی روی تو حیرانی خود را

2 دیگر چومن امروز به شیرین سخنی نیست از لعل تو دارم گهر افشانی خود را

3 جایی که اثر نیست، فغان هرزه دراییست دل باکه سراید غم پنهانی خود را؟

4 تنها بگدازیم من و شمع وگر نه دارد همه کس، فکر تن آسانی خود را

5 بزمی که حزین تو در آن گرم سخن شد ظاهر نکند شمع، زبان دانی خود را