ای از تو مرا گوش پر و دیده تهی از جامی رباعی 44

1 گفت با داوود پیغمبر خدای کامت خود را بگوی ای نیک رای

2 کز عجم چون پادشاهان آورند نام ایشان جز به نیکی کم برند

1 شب خرد آن ناصح شیرین خطاب کرد مشفق وار آواز عتاب

2 گفت جامی فکرت بیهوده چند سودن این کلک نافرسوده چند

1 ای پر از آوازه کوس سخن شاهد جانهاست عروس سخن

2 طرفه عروسی که ز زیور تهی آید ازو دلبری و دل رهی