1 از بهر چه، ای پیر هشیوار هنربین، بر اسپ هوا کرد دلت بار دگر زین؟

2 دین است نهال شکر حکمت، پورا، بنشانش و به هر وقت ازو بار شکر چین

3 مر بند هوا را به جز از حکمت نگشاد حکمت برد از عارض و رخسار چو زر چین

4 این است تو را منزل و زاد، ای سفری مرد برگیر، هلا، زاد و همه بار سفر زین

5 طین است تو را اصل، بلی، لیکن بنگر کان چیست کزو گشت چنین یار هنرطین

6 ای رفته چهل سال به تن در ره دنیا، گمراه چرا شد دل هشیار تو در دین؟

7 راهت بنمایم سوی دین گر تو نگیری اندر دل از این پند پدروار پدر کین

8 دار گذر است اینت، به پرهیز و به طاعت بشتاب و بپرهیز و رو از دار گذر هین

9 بنداز تبرزین، چو طبرزد بشنو پند چون من به طبرزد که کند کار تبرزین؟