از این آتش که عشقت در از آشفتهٔ شیرازی غزل 193

1 از این آتش که عشقت در من افروخت سمندر سوختن را از من آموخت

2 زند هندو از آن خود را بر آتش که از عکس تو آن آتش برافروخت

3 بلی این آتش از سودای عشقست که او هم شمع و هم پروانه را سوخت

4 نثار گوهر یکدانه ای کرد گهرهائی که بحر دیده اندوخت

5 سراپا آتشم آشفته چون شمع مرا تا کسوت عشقش بتن دوخت