1 از آرزوی یقین چو مینتوان زیست بر خلق بباید ای خردمند! گریست
2 کاینجا که بود هیچ نمیداند کیست وانجا که رود حال نمیداند چیست
اولین نفری باشید که نظر میدهید ✨
1 چون تو جانان منی جان بی تو خرم کی شود چون تو در کس ننگری کس با تو همدم کی شود
2 گر جمال جانفزای خویش بنمایی به ما جان ما گر در فزاید حسن تو کم کی شود
1 تا عشق تو در میان جان دارم جان پیش در تو بر میان دارم
2 اشکم چو به صد زبان سخن گوید راز دل خویش چون نهان دارم
1 من با تو هزار کار دارم جانی ز تو بی قرار دارم
2 شبهای وصال میشمردم تا حاصل روزگار دارم
1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند
2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به
دیدگاهها **