از باده بروی شیخ از ابوسعید ابوالخیر رباعی 529

1 یا رب ز کرم دری برویم بگشا راهی که درو نجات باشد بنما

2 مستغنیم از هر دو جهان کن به کرم جز یاد تو هر چه هست بر از دل ما

1 گریم زغم تو زار و گویی زرقست چون زرق بود که دیده در خون غرقست

2 تو پنداری که هر دلی چون دل تست نی‌نی صنما میان دلها فرقست

1 آلودهٔ دنیا جگرش ریش ترست آسوده‌ترست هر که درویش ترست

2 هر خر که برو زنگی و زنجیری هست چون به نگری بار برو بیش ترست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما