از غنچه ناشکفته مستورتری از مسعود سعد سلمان رباعی 390

1 گه وداع بت من مرا کنار گرفت بدان کنار دلم ساعتی قرار گرفت

2 وصال آن بت صورت همی نبست مرا بدان زمان که مرا تنگ در کنار گرفت

1 به نظم و نثر کسی را گر افتخار سزاست مرا سزاست که امروز نظم و نثر مراست

2 به هیچ وقت مرا نظم و نثر کم نشود که نظم و نثرم در است و طبع من دریاست

1 هزار خرمی اندر زمانه گشت پدید هزار مژده ز سعد فلک به ملک رسید

2 که شاه شرق ملک ارسلان بن مسعود عزیز خود را اندر هزار ناز بدید