از بهر دمی که با تو بر کار کنم از کمال‌الدین رباعی 633

1 آه کان قاعدۀ وصل چنان هم بنماند زان همه عیش و طرب نام و نشان هم بنماند

2 اشک من خود سپری بود و لیکن گه گاه مددی بود ز خون دل و آن هم بنماند

1 سزد گر غنچه چون من دلخوش آمد که گل سوی چمن شاد و کش آمد

2 بمطرب می دهد بلبل سه ضربه که نقش عشرت از نرگس شش آمد

1 بی تو مرا زندگی بکار نیاید محنت هجر تو در شمار نیاید

2 در چمن وصل روی تو گل عیشم پی مدد خون دل ببار نیاید