ای از غم دلبری از اوحدالدین کرمانی رباعی 102

1 من خواهم راز آشکارا نکنم والبته هر آنچ هست پیدا نکنم

2 آن تو همان است که گویی که مکن چون مقدور است چون کنم تا نکنم

1 جز حق تو بکن جمله فراموش امشب وز جام وصال باده می نوش امشب

2 تا بوک به وصل جاودانی برسی منشین و به جان و دل همی کوش امشب

1 گر حکمت محض خواهی و علم اصول از لوح دلت بشوی این نقش فضول

2 گر بی تکرار علم حاصل نشود پس عَلمنی چراست در شأن رسول