1 ناگفته ماند صد سخن آرزو مرا لب بسته ناامیدی ازین گفتگو مرا

2 در چشم خلق بس که مرا خوار کرده‌ای نشناسد آب روی، کس از آب جو مرا

1 به پیامی که کند باد صبا یاد مرا روم از دست ندانم که چه افتاد مرا

2 به کمند سر زلف تو گرفتار مباد آنکه خواهد کند از قید تو آزاد مرا

1 ز نقش کینه چو پاک است لوح سینه ما به دوستی که تو هم دل بشو ز کینه ما

2 ز خیره‌چشمی خود سوختم که یار امروز هنوز در عراق است از نگاه دینه ما