از پرتو مهر، شد آخر آن ماه
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 از پرتو مهر، شد آخر آن ماه محفل فرزندم، الحمدالله
2 دامان خرگاه، تا برزد آن ماه شد ماه پنهان، در زیر خرگاه
3 ما را بکویش خیزد چه از آه آن قصر عالی این رشته کوتاه
4 غیر و من آخر تا چند باشیم مقبول مجلس مردود درگاه
5 نخلیست مقصود کورا و ما را شاخیست سرکش دستیست کوتاه
6 چون آفتابش گویم که باشد ماه من و مهر آن مهر و این ماه
7 او همدم غیر وز رشک ما را آهی و صد اشک اشکی و صد آه